Μονή Κορώνης

Το μοναστήρι πήρε την ονομασία του από την τοποθεσία που βρίσκεται, σαν Κορώνα δηλαδή, αγναντεύοντας από ψηλά τον εύφορο κάμπο της Θεσσαλικής γης από ύψος 800μ. περίπου και βρίσκεται δίπλα στην ανατολική πλευρά της λίμνης Πλαστήρα. Η Μονή χτίστηκε από τον Αυτοκράτορα Ιωάννη Κομνηνό Β’, στις αρχές του 12ου αιώνα, όταν βρέθηκε με θαυμαστό τρόπο η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Κορώνης.

Στην Ιερά Μονή, στα μέσα περίπου του 16ου αιώνα, έρχεται για να μονάσει ο Άγιος Σεραφείμ, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου, ο οποίος υπέστη φρικτά βασανιστήρια και βρήκε μαρτυρικό θάνατο από τους Τούρκους, στις 4 Δεκεμβρίου του 1601, στην έδρα της επισκοπής του στο Φανάρι Καρδίτσας. Η τύχη του σώματος του είναι άγνωστη, η Αγία Κάρα του όμως φυλάσσεται στην Μονή Κορώνης, της οποίας παραμένει προστάτης και πολιούχος.

Η Μονή βρίσκεται δίπλα στο χωριό Μεσενικόλας, το οποίο απέχει 22χλμ. από την πόλη της Καρδίτσας.

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 24410 22250

Η λίμνη Πλαστήρα

Η Λίμνη Πλαστήρα βρίσκεται στο οροπέδιο της Νεβρόπολης στο δυτικό τμήμα του Νομού Καρδίτσας. Είναι μια λίμνη τεχνητή, που σχηματίστηκε με  ανθρώπινη παρέμβαση. Σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στο νότιο άκρο της επί της αρχής  του ποταμού Ταυρωπού ή Μέγδοβα, η δε ιδέα για την κατασκευή της ανήκει στον  Νικόλαο Πλαστήρα και φέρει τη σφραγίδα του, αφού από την στιγμή της σύλληψης της ιδέας και μέχρι το θάνατό του, υποστήριξε και προώθησε με φανατισμό την κατασκευή της. Τη διαχείριση του φράγματος έχει η  ΔΕΗ.

Το βάθος της λίμνης ποικίλει και προσδιορίζεται από το ανάγλυφο της περιοχής πριν σκεπασθεί από τα νερά. Περιέχει 400 εκατ. κυβικά μέτρα νερού, έχει μέγιστο μήκος 12 χλμ, πλάτος 4 χλμ. και η συνολική της επιφάνεια είναι 24 χλμ. Το μέγιστο βάθος της  φτάνει τα 60 μ. και το ανώτατο υψόμετρο  αγγίζει τα 750 μ.

Από τις σπάνιες περιπτώσεις που μια ανθρώπινη παρέμβαση συνεργεί στη δημιουργία ενός φυσικού περιβάλλοντος τέτοιας απαράμιλλης ομορφιάς, που καθιέρωσε τη λίμνη ως έναν από τους πλέον διάσημους τουριστικούς προορισμούς. Χιονισμένη ή καταπράσινη, φθινοπωρινή ή ανοιξιάτικη, η λίμνη Πλαστήρα, χαρίζει εικόνες σπάνιας ομορφιάς μέσα σε ένα πανδαιμόνιο χρωμάτων, τοπίων και αισθήσεων.

Αυτό το αναμφισβήτητα μεγάλο έργο, έδωσε νέα πνοή και ανάπτυξη σε όλη τη γύρω περιοχή και  άλλαξε για πάντα τον τόπο, με τις μοναδικές του ωφέλειες. Τα νερά της λίμνης τροφοδοτούν τον υδροηλεκτρικό σταθμό της ΔΕΗ, αρδεύουν τον θεσσαλικό κάμπο και υδροδοτούν την πόλη μαζί με 38 κωμοπόλεις και χωριά του νομού της ευρύτερης περιοχής.

Τα τελευταία χρόνια η λίμνη αξιοποιείται τουριστικά και προσελκύει όλο και περισσότερους επισκέπτες, που χαίρονται την ομορφιά του τοπίου αλλά και τις εξαιρετικές τουριστικές υποδομές, που αναπτύσσονται κυρίως στις δυτικές όχθες. Ξενώνες και ξενοδοχεία για κάθε βαλάντιο, σκαρφαλωμένα στις πλαγιές πλάι στις όχθες, με πανοραμική θέα στη λίμνη, εξαιρετικά εστιατόρια και καφέ, αλλά και πλήθος δραστηριοτήτων καλύπτουν τις επιθυμίες και του πιο απαιτητικού επισκέπτη. Η ανάπτυξη αυτή βοηθά την συγκράτηση του πληθυσμού της περιοχής και επιτρέπει  τη δημιουργία νέων δραστηριοτήτων, που στρέφονται κυρίως στις ήπιες εναλλακτικές μορφές τουρισμού και την παραγωγή και διάθεση ντόπιων αγροτικών προϊόντων.

Αξιοθέατα στη λίμνη Πλαστήρα

Η λίμνη Πλαστήρα αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών όλες τις εποχές του χρόνου καθώς διαθέτει εκτός από ονειρική ομορφιά πλήθος εντυπωσιακών αξιοθέατων. Στην περιοχή θα βρείτε θρησκευτικά μνημεία με μεγάλο πολιτιστικό και αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, μοναστήρια, μουσεία, το φράγμα, το βοτανικό κήπο, το ορειβατικό καταφύγιο Αγράφων, τοξωτά γεφύρια και σπήλαια καθώς και σημεία που προσφέρουν πανοραμική θέα στη λίμνη Πλαστήρα που κόβουν την ανάσα.

Τα χωριά της λίμνης Πλαστήρα

Η λίμνη Πλαστήρα περιτριγυρίζεται από δεκάδες παραδοσιακά και φιλόξενα χωριά. Επισκεφτείτε τα και δείτε την εξαιρετική ενσωμάτωση στο φυσικό περιβάλλον και τα παραμυθένια τοπία που συνθέτουν. Κάποια από αυτά είναι πολύ τουριστικά ενώ κάποια άλλα σχεδόν άγνωστα και έρημα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάθε ένα έχει τις δικές του ομορφιές και τα ιδιαίτερα μυστικά του να αποκαλύψει.

Μοσχάτο

Το Μοσχάτο (παλιά ονομασία Βλάσδο ή Μπλαζντ) είναι χωριό και έδρα του ομώνυμου δημοτικού διαμερίσματος, στο δήμο Πλαστήρα του Νομού Καρδίτσας που αριθμεί 509 κατοίκους και βρίσκεται σε υψόμετρο 450μ. Είναι χωριό με πλούσια αμπελουργική παράδοση, πανέμορφη θέα στο Θεσσαλικό κάμπο και τουριστική υποδομή.

Πήρε το όνομά του από την ποικιλία σταφυλιών «μοσχάτο» που καλλιεργούνταν στους αμπελώνες του χωριού πριν αρκετά χρόνια. Η περιοχή ανάμεσα στα χωριά Μεσενικόλα, Μορφοβούνι και Μοσχάτο έχει χαρακτηριστεί σαν Ζώνη Ονομασίας Προέλευσης (ΟΠΑΠ).

Ένα χλμ. πριν το χωριό κατευθυνόμενοι από Καρδίτσα και δίπλα στο δρόμο, συναντάμε μικρή μονότοξη πέτρινη γέφυρα. Το Μοσχάτο βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τη λίμνη Πλαστήρα.

Λαμπερό

To χωριό Λαμπερό ή Τιτάι όπως ονομάζονταν παλαιότερα ανήκει διοικητικά στο δήμο Πλαστήρα και βρίσκεται σε απόσταση 25χλμ. από την πόλη της Καρδίτσας. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 745μ. και διαθέτει εκπληκτική θέα. Οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία και την αλιεία στη λίμνη Πλαστήρα.

Σε κοντική απόσταση από το χωριό βρίσκεται η γνωστή στην περιοχή, πλαζ Λαμπερού, καταπράσινη και γοητευτική δίπλα στη λίμνη Πλαστήρα. Στην πλαζ Λαμπερού θα βρείτε ένα ξύλινο ταβερνάκι  που διαμορφώθηκε με φυσικά υλικά και είναι  ένας μικρός παράδεισος για μεγάλους και μικρούς. Εδώ δεν χαιρόμαστε μόνο τα φαγητά ή τον καφέ αλλά συγχρόνως απολαμβάνουμε την πανοραμική θέα της λίμνης Πλαστήρα και της οροσειράς των Αγράφων.

Φράγμα

Η πραγματοποίηση του έργου αλλά και η υλοποίηση της ιδέας του Νικολάου Πλαστήρα ολοκληρώθηκε το 1959. Το Φράγμα μήκους 220μ. συγκράτησε τα νερά του Ταυρωπού, τα οποία κάλυψαν το οροπέδιο της Νεβρόπολης και δημιούργησαν τη λίμνη Πλαστήρα (Ταυρωπού). Τα νερά της λίμνης τροφοδοτούν τον υδροηλεκτρικό σταθμό της ΔΕΗ. Αρδεύουν τον Θεσσαλικό κάμπο και υδροδοτούν την πόλη μαζί με 38 κωμοπόλεις και χωριά του νομού, και της ευρύτερης περιφέρειας της Θεσσαλίας.

Μια εντυπωσιακή τσιμεντένια κατασκευή, ένα κομψό τόξο που μοιάζει να αγκαλιάζει τον τεράστιο όγκο του νερού της λίμνης, είναι ένα όμορφο σημείο για να αγναντέψει κανείς τη λίμνη, αλλά και την πίσω πλευρά του φράγματος που βουτά σε βάθος 83μ., κάθετα ανάμεσα στα βράχια. Λίγο πιο κάτω, στη θέση Μούχα μπορείτε να θαυμάσετε τα φιόρδ της λίμνης και το απέναντι νησάκι Νιάγκα. Είναι και μια ευκαιρία για ψώνια καθώς στη μια μεριά της γέφυρας έχουν στηθεί όμορφα μικρά μαγαζάκια και πάγκοι που έχουν στήσει οι ντόπιοι παραγωγοί κατά μήκος του φράγματος. Πάνω τους βρίσκονται στοιβαγμένα γουστόζικα σουβενίρ αλλά και τοπικά προϊόντα, όπως τραχανάς, χυλοπίτες, τσίπουρο, γλυκά και μέλι μέχρι χαλβά, κρασί, τυριά και διάφορα άλλα παραδοσιακά προϊόντα.

Μπελοκομίτης

Σε μια όμορφη πλαγιά των Αγράφων, σε απόσταση αναπνοής απο τη λίμνη Πλαστήρα, φαίνεται σκαρφαλωμένο το χωριό Μπελοκομίτης. Πολλές είναι οι εκδοχές για την προέλευση του ονόματος «Μπελοκομίτης». Σύμφωνα με μια τοπική παράδοση είναι σύνθετη λέξη και προέρχεται από το Μπελοκό (γυαλιστερός τόπος) και μύτη. Είναι μικρό και όμορφο χωριό συγκεντρωμένο αμφιθεατρικά σε έκταση τριάντα στρεμμάτων. Έχει μικρά, πυκνοδομημένα σπίτια με όμορφες αυλές, ενώ στενά δρομάκια συνδέουν τα σπίτια μεταξύ τους. Στο χωριό συναντάει κανείς παλιά πέτρινα σπίτια και ξυλόγλυπτα μπαλκόνια και πόρτες, δείγματα της αρχιτεκτονικής της περιοχής.

Το χωριό, που διασχίζει ο περιφερειακός δρόμος, απέχει 42χλμ. από την Καρδίτσα και βρίσκεται σε υψόμετρο 920μ. Από εδώ έχουμε δυο επιλογές: Αν θέλουμε να επισκεφτούμε την εντυπωσιακή Παναγιά Πελεκητή και το ποιμενικό χωριό Καρίτσα θα πρέπει να αφήσουμε τον περιφερειακό δρόμο της λίμνης και να ακολουθήσουμε την ασφάλτινη παράκαμψη. Μετά από μια ευχάριστη διαδρομή εύκολα θα καταλήξουμε σε ύψος 1.450μ, όπου και δεσπόζει στην κόψη του βράχου το μοναστήρι. Επίσης πηγαίνοντας από Μπελοκομίτη προς Φράγμα, στο μέσο περίπου της διαδρομής, η πινακίδα δείχνει δεξιά προς Ζυγογιανέικα – Παρατηρητήριο. Ο δρόμος είναι μεν χωμάτινος, αλλά σε καλή κατάσταση, και φτάνει σε υψόμετρο 1.500μ., από όπου όλη η λίμνη «ποζάρει» μπροστά στα πόδια σας.

Νεοχώρι

To Νεοχώρι είναι ένα μικρό χωριό που απλώνεται στην πλαγιά πάνω από τη λίμνη Πλαστήρα. Πολλοί πιστεύουν ότι προσφέρει την καλύτερη θέα στην λίμνη. Αυτός εξάλλου είναι και ο λόγος που η περιοχή έχει αναπτυχθεί τουριστικά.

Το Νεοχώρι, υπήρξε πρωτεύουσα των Αγράφων όπως όριζε η συνθήκη του Ταμασίου το 1525. Επίσης, ήταν έδρα της επισκοπής Φαναρίου και Νεοχωρίου, η οποία λειτούργησε από τον 14ο αιώνα μέχρι και την Επανάσταση του 1821.

Στο Νεοχώρι θα βρείτε άριστες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις σε παραδοσιακό αλλα και πιό σύγχρονο στυλ. Εξαιρετικές είναι και οι ταβέρνες που υπάρχουν στο χωριό, που με τις παραδοσιακές σπεσιαλιτέ τους και με την εξαιρετική θέα που προσφέρουν, σου αφήνουν τις καλύτερες εντυπώσεις. Αξίζει να επισκεφθείτε την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, το εσωτερικό της οποίας κοσμείται με τοιχογραφίες του 16ου και 17ου αιώνα.

Καλύβια Πεζούλας

H λίμνη Πλαστήρα, 25χλμ. δυτικά από την πόλη της Καρδίτσας, παρουσιάζει μια άκρως ονειρική εικόνα, με κατάφυτες βουνοκορφές, χειμάρρους και γαλήνια κρυστάλλινα νερά. Η πιο τουριστικά αναπτυγμένη πλευρά της είναι η νοτιοδυτική, στις όχθες της οποίας μικρά χωριουδάκια ξεπροβάλλουν σαν απόκοσμες οπτασίες. Ο πιο οργανωμένος οικισμός, ωστόσο, είναι τα Καλύβια Πεζούλας σε απόσταση αναπνοής από τη λίμνη Πλαστήρα.

Πριν από τη δημιουργία της λίμνης οι κάτοικοι του οικισμού δούλευαν στα χωράφια της Νεβρόπολης και διατηρούσαν εδώ τα καλύβια τους από την ύπαρξη των οποίων πήρε και το ονομά της η περιοχή. Επρόκειτο για μονόχωρες πρόχειρες κατασκευές, από καλάμια και λάσπη όπου αποθήκευαν τα αγροτικά προϊόντα και τα εργαλεία τους.  Εδώ  θα γευματίσετε σε εξαιρετικές ταβέρνες και θα επιδοθείτε σε υπαίθριες δραστηριότητες  (π.χ. σε ιππασία και τοξοβολία).

Κρυονέρι

Το πανέμορφο χωριό Κρυονέρι είναι κτισμένο σε υψόμετρο 850μ. στον ορεινό όγκο των Αγράφων σε μικρή απόσταση από τη λίμνη Πλαστήρα. Απέχει 22χλμ. από την πόλη της Καρδίτσας, ενώ παλαιότερα ονομάζονταν Τσιφλίκι. Ο παλιός αυτός οικισμός ήταν χτισμένος στα ανατολικά του σημερινού χωριού. Το 1935 το χωριό πήρε το σημερινό του όνομα, Κρυονέρι. Είναι από τα λίγα χωριά της περιοχής όπου ο πληθυσμός δεν μεταβάλλεται σημαντικά (λειτουργεί και Δημοτικό Σχολείο) καθώς το χωριό βρίσκεται σε νευραλγική θέση (ιδιαίτερα μετά την ανάπτυξη που έλαβε χώρα στην περιοχή της λίμνης Πλαστήρα) και έχουν δοθεί κίνητρα στους νέους να μείνουν και να κάνουν οικογένειες στο Κρυονέρι. Βοηθάει βέβαια σε αυτό και η καταπληκτική τοποθεσία όπως και το εξαιρετικό έδαφος, πρόσφορο για καλλιέργειες.

Σήμερα το Κρυονέρι είναι ένα μαγευτικό μέρος με πυκνή βλάστηση, άφθονα νερά και φρέσκα κηπευτικά προϊόντα. Επιπλέον διαθέτει πολλά καταλύματα, χώρους εστίασης αλλά και αναψυχής και είναι ιδανικό για χειμερινές διακοπές, αν και όλο το χρόνο προσφέρει ηρεμία και αναζωογόνηση συνδυάζοντας το εκπληκτικό φυσικό περιβάλλον με τις υποδομές για αθλήματα (ιππασία, ποδήλατο βουνού, ποδήλατο λίμνης, κανό, ορειβασία κτλ.).

Μορφοβούνι

Το Μορφοβούνι είναι η πατρίδα του μαύρου καβαλάρη, του στρατηγού Νικόλαου Πλαστήρα, ο οποίος πρώτος οραματίστηκε την κατασκευή της λίμνης Πλαστήρα.

Βρίσκεται σε υψόμετρο 800μ. και είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της ορεινής Καρδίτσας και της ευρύτερης περιοχής της λίμνης Πλαστήρα. Κατά την παραμονή σας στο Μορφοβούνι, αξίζει να επισκεφθείτε το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας που βρίσκεται 2χλμ. ΒΑ της κοινότητας. Σύμφωνα με την επιγραφή που υπάρχει, το μοναστήρι χτίστηκε το 1858μΧ ενώ σύμφωνα με την τοπική παράδοση χτίστηκε στη θέση μιας εκκλησίας του 14ο αιώνα. Σήμερα, το μοναστήρι αποτελεί ένα σημαντικό θρησκευτικό μνημείο με αξιόλογα αρχιτεκτονικά στοιχεία και λιθανάγλυφα.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους διοργανώνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις. Αυτή που ξεχωρίζει είναι το αντάμωμα των απανταχού Μορφοβουνιωτών, η οποία πραγματοποιείται στο χωριό από το 1992 κάθε Δευτέρα της πεντηκοστής που γιορτάζεται η Αγία Τριάδα.

Το Μορφοβούνι δεν έχει θέα στη λίμνη Πλαστήρα αλλά στον απέραντο Θεσσαλικό κάμπο, ωστόσο απέχει μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από τη λίμνη Πλαστήρα.

Μεσενικόλας

Ο Μεσενικόλας είναι ένα από τα πιο όμορφα και ιστορικά χωριά του νομού Καρδίτσας κοντά στη λίμνη Πλαστήρα. Σε υψόμετρο 700μ. περιτριγυρισμένο από δάση δρυός και καστανιάς, το χωριό χαρακτηρίζεται σαν το μπαλκόνι της Θεσσαλίας, αφού απ’ τον Μεσενικόλα το βλέμμα σας φθάνει ως τον Όλυμπο και το Πήλιο.

Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την αμπελοκαλλιέργεια και την παραγωγή κρασιού και τσίπουρου. Περιοχή ιδανική για πεζοπορία, ορεινό ποδήλατο, ψάρεμα, κυνήγι και αξέχαστη επαφή με τη χωρίς προηγούμενο ποικιλότητα της ντόπιας χλωρίδας και πανίδας.
Το όνομα προέρχεται από κάποιον μεγάλο νοικοκύρη του χωριού, που οι Φράγκοι ονόμαζαν Μεσιέ – Νικόλα. Ο ίδιος ίσως να έφερε στην περιοχή την αμπελοκαλλιέργεια και συγκεκριμένα την ποικιλία «Μαύρο Μεσενικόλα», η οποία δεν καλλιεργείται σε άλλη περιοχή της χώρας μας.

Στο κέντρο του χωριού και πλάι στη φημισμένη δροσερή πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια, δεσπόζει η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Η εκκλησία είναι από τις μεγαλύτερες της περιοχής του νομού Καρδίτσας, κτισμένη ολόκληρη με ντόπια πέτρα την περίοδο 1903-1905. Κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου σε ένα  διαμορφωμένο χώρο, μέσα σ’ ένα καταπράσινο δάσος κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου γίνεται η Γιορτή Κρασιού Μεσενικόλα, με το περίφημο κρασί να διανέμεται δωρεάν.  Στον ίδιο χώρο, λειτουργεί Καφέ – Μπαρ – Ψησταριά.

Η Ιστορία της Λίμνης

Πριν από περίπου 5 δεκαετίες, στην περιοχή που σήμερα απλώνονται τα ήρεμα νερά της λίμνης Πλαστήρα υπήρχε ο «Μέγας Κάμπος», δηλαδή το οροπέδιο της Νεβρόπολης. Από αυτόν τον «κάμπο» ξεκίναγε ο Ταυρωπός, ένας από τους Παραποτάμους του Αχελώου, γνωστός στην Σλαβική και ως  Μέγδοβας.

Η λίμνη ως έργο φέρει την υπογραφή του Ν. Πλαστήρα. Η ιδέα κατατέθηκε στις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα, σε μια εποχή, όπου οι αντιλήψεις και οι τεχνικές δυνατότητες τις προπολεμικής Ελλάδας ήταν περιορισμένες. Σύμφωνα με τον Απόστολο Κουτσοκώστα, το 1925 και ενώ ο Πλαστήρας παραθέριζε στο Μοναστήρι της Κορώνας, συνέλαβε την ιδέα της ίδρυσης ενός παραθεριστικού οικισμού στην θέση «Αλώνια» της Πεζούλας, και την κατασκευή φράγματος στην θέση «Κακαβάκια» για την δημιουργία τεχνητής λίμνης με ενεργειακό και αρδευτικό χαρακτήρα. Βέβαια πολλοί υποστηρίζουν πως ο Πλαστήρας συνέλαβε πολύ νωρίτερα την ιδέα δηλαδή την περίοδο που βρισκόταν στο σχολείο Υπαξιωματικών (1910-12).

Το Πάσχα του 1927 ο Πλαστήρας οργανώνει την πρώτη επίσκεψη ειδικών στο σημείο όπου σήμερα είναι το φράγμα. Έκτοτε, και μέχρι τον θάνατό του, ο Πλαστήρας υποστήριζε με φανατισμό το έργο, προβάλλοντας την πολλαπλή εθνική ωφέλεια. Το καλοκαίρι του επόμενου χρόνου, το 1928, πραγματοποιείται και δεύτερη επίσκεψη για το ίδιο θέμα με επικεφαλή τον ειδικό επιστήμονα για τα υδραυλικά έργα Γεννούδιο, ο οποίος εκφράστηκε με ενθουσιασμό για την ιδέα.

Το Μάιο του 1929 είδε το φως της δημοσιότητας η πρώτη μελέτη, η οποία ονομάστηκε Senn από το όνομα του Ελβετού ειδικού επιστήμονα για τα υδραυλικά Louis Senn. To 1932 ακολούθησε συμπληρωματική μελέτη του μηχανικού Συράκου, η οποία αφορούσε τα αρδευτικά έργα. Η περίοδος μετά το 1932 χαρακτηρίζεται από έντονη πολιτική ρευστότητα και αναζωπύρωση του Εθνικού Διχασμού, τα οποία ουσιαστικά ακύρωσαν οποιαδήποτε προοπτική κατασκευής του έργου. Τελικά, επί κυβερνήσεως Πλαστήρα, συμπεριλήφθηκε στο τεχνικό πρόγραμμα του 1951 και στις 3 Μαρτίου του 1952 ανατίθεται η μελέτη κατασκευής Υδροηλεκτρικού Έργου στην Εταιρία KNAPPEN PRRETTS ABBET ENGINEERING  co.

Ο γύρος της Λίμνης

Η ομορφιά της λίμνης Πλαστήρα ανακαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο, όταν επιλέξει κανείς μια περιμετρική βόλτα. Ξεκινώντας από  τα Καλύβια Πεζούλας, ο δρόμος προχωρά  νότια προς το Νεοχώρι. Σε περίπου 3,5 χλμ θα συναντήσουμε αριστερά μας τη διασταύρωση για το ‘’Βοτανικό Κήπο’’ και μετά από 2 χλμ φτάνουμε στο Νεοχώρι. Συνεχίζοντας νότια προς Μπελοκομίτη, απόσταση 4 χλμ., διασχίζουμε μία από τις ομορφότερες διαδρομές της Λίμνης Πλαστήρα. Περίπου 1χλμ μετά βρίσκουμε τη διασταύρωση προς Καρίτσα και Παναγία Πελεκητή. Τα 7 χλμ που είναι η διαδρομή, δεν είναι τίποτα μπροστά στην ομορφιά του τοπίου αλλά και της Μονής.

Επιστρέφοντας  στον κεντρικό δρόμο συνεχίζουμε 2 χλμ  μέσα στα έλατα και φτάνουμε στη γέφυρα του ποταμού Καριτσιώτη, οπού έχουν διαμορφωθεί χώροι αναψυχής. Ο δρόμος δεξιά μας φεύγει προς Καρβασαρά, Άγραφα και Βραγγιανά. Επίσης στα 300 μ. από τη διασταύρωση, ξεκινάει αριστερά μονοπάτι (που ως ένα σημείο είναι καλό και για 4×4) και μας οδηγεί μετά από 2,5 χλμ στη ‘’σπηλιά του Γάκη’’.

Επιστρέφοντας στον κεντρικό οδικό άξονα, αφήνουμε πίσω μας τον ποταμό Καριτσιώτη και το φιόρδ που σχηματίζει εκβάλλοντας στη λίμνη και κινούμαστε πλέον σε πυκνό ελατόδασος. Σε 2,5 χλμ συναντάμε δεξιά μας διασταύρωση που οδηγεί στο Παρατηρητήριο (2 χλμ), Ζυγογιαννέικα (2 χλμ). Από τη διασταύρωση αυτή συνεχίζουμε προς το φράγμα που θα το συναντήσουμε μετά από 2,5 χλμ περίπου. Βρισκόμαστε πλέον στο νοτιότερο σημείο της Λίμνης. Αφού θαυμάσουμε αυτή την εντυπωσιακή κατασκευή, συνεχίζουμε τη βόλτα μας προς τη Μούχα.

Συνεχίζουμε τη διαδρομή μας και σε 6,5 χλμ  συναντάμε την Καστανιά, από  όπου μπορούμε να κάνουμε όμορφες παραλίμνιες διαδρομές, ανάμεσα στα έλατα και στους πανέμορφους κολπίσκους. Η Καστανιά βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Λίμνης και πλέον η πορεία μας είναι βόρεια, κατά μήκος της ανατολικής πλευράς σε αρκετά καλό οδικό δίκτυο. Το υψόμετρο είναι χαμηλότερο και το καταλαβαίνουμε από τη βλάστηση, καθώς εδώ κυριαρχούν οι βελανιδιές και οι καστανιές.  Ο δρόμος  αρχίζει να απομακρύνεται από τη Λίμνη και μετά από 7 χλμ μας φέρνει  στον Αγ. Αθανάσιο Λαμπερού. Από εδώ ξεκινάει χωματόδρομος ανατολικά, που μετά από 4 χλμ, μας οδηγεί στην Ιερά Μονή Πέτρας.  Μόλις 2 χλμ βορειότερα από τον Αγ. Αθανάσιο Λαμπερού, βρίσκεται η Πλαζ Λαμπερού, ιδανικό σημείο για να απολαύσουμε τη θέα της Λίμνης και των Αγραφιώτικων κορυφών σε συνδυασμό με φαγητό ή καφεδάκι.

Συνεχίζουμε τη διαδρομή μας και σε 3 χλμ φτάνουμε στο Τσαρδάκι, από όπου πλέον αρχίζουμε να απομακρυνόμαστε ξανά από τη Λίμνη, την οποία αφήνουμε δυτικότερα και μπαίνουμε σε στενότερο, αλλά πολύ όμορφο δρόμο που θα μας φέρει στην Ιερά Μονή Κορώνας, σε μόλις 500μ. Αφού επισκεφθούμε το σημαντικό αυτό μοναστήρι, συνεχίζουμε τη διαδρομή μας βόρεια και σε 5 χλμ φτάνουμε σε διασταύρωση που οδηγεί δεξιά προς Καρδίτσα και αριστερά προς Μεσενικόλα.  Εμείς φυσικά ακολουθούμε την αριστερή κατεύθυνση και σε 2,5 χλμ μπαίνουμε στο γραφικό αυτό χωριό. Σε 2 χλμ από τον Μεσενικόλα φτάνουμε στο Μορφοβούνι, την ιδιαίτερη πατρίδα του Νικολάου Πλαστήρα. Πλέον, έχουμε καλύψει την ανατολική πλευρά της Λίμνης και της διαδρομής μας και βρισκόμαστε στο βορειοανατολικό άκρο της. Σε 1 χλμ έξω από το Μορφοβούνι, συναντάμε διασταύρωση που δεξιά οδηγεί στην Καρδίτσα και αριστερά  στη βόρεια και δυτική πλευρά της Λίμνης.

Όπως καταλάβατε, ακολουθούμε την αριστερή διαδρομή, η οποία κινείται δυτικά κατά μήκος της βόρειας ακτής της Λίμνης Πλαστήρα με ωραία θέα προς αυτή, ενώ σε 6 χλμ περίπου συναντούμε μια διασταύρωση, η οποία δεξιά οδηγεί προς Κερασιά (1,5 χλμ), Ανθοχώρι (6,5 χλμ) και συνεχίζει προς Μουζάκι και προς την περιοχή Πύλης Τρικάλων και μετά από 1 χλμ αριστερά, μας φέρνει στο Κρυονέρι, περιοχή όπου κυριαρχεί το έλατο.

Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας νότια, φτάνουμε σε 4 χλμ στα Καλύβια Πεζούλας, σημείο από όπου ξεκινήσαμε.  Δεδομένη θεωρείται η παράκαμψη δυτικά από τα Καλύβια, από την κεντρική διασταύρωση του χωριού, προκειμένου να επισκεφθούμε τη Φυλακτή και τη Νεράιδα. Για τη Φυλακτή συνεχίζουμε με δυτική κατεύθυνση χωρίς να στρίψουμε πουθενά κατά μήκος του ποταμού και σε 4 χλμ μπαίνουμε στο χωριό. Για να πάμε στη Νεράιδα, θα στρίψουμε αριστερά στη διασταύρωση που θα βρούμε περίπου 1 χλμ μετά από τα Καλύβια και θα χρειαστεί να διανύσουμε άλλα 4 χλμ μέχρι εκεί. Από τη Νεράιδα απέχει 6 χλμ δασικού δρόμου το Ορειβατικό Καταφύγιο Αγράφων. Για να επισκεφθούμε τον Άγιο Παντελεήμονα, θα περάσουμε τη διασταύρωση της Νεράιδας και μετά από 400 μέτρα περίπου θα στρίψουμε αριστερά στο χωματόδρομο.